Hoofdmenu:
Dit is het leven ...
Dans maar
De spiegel van je ziel
Dress
De dag van morgen
Door jou
Dankbaarheid
Deja Vu
Misschien zit het alleen in mijn hoofd
Toch heb ik een akelig deja vu
Een gevoel dat niet veel goeds belooft
En het voelde toen net zo akelig als nu
Ik had het toen ook 'helemaal fout'
't Was allemaal in mijn dromen
Die uitspraak was er nog maar koud
Of hij was ook al uitgekomen
En verdomme nu voel ik dit weer
Gebeurt me nu opnieuw hetzelfde
Trap ik erin voor een 2e keer
En ga ik het weer onderspit delven
Laat het alsjeblieft niet waar zijn
Niet nog eens dit beleven
Ik vergeef het mezelf nooit
Als ik me nog eens heb gegeven
Vaak heeft mijn binnenste het goed
Toch hoop ik zo dat ik me vergis
't Vertrouwen krijgt zo'n knauw voorgoed
Dat dan nooit meer te herstellen is
De zin van
Wat heeft het eigenlijk voor zin
Een Kerstboom gezet
Het voor ons twee gezellig te maken
Toch komt er altijd de klad wel in
Altijd wordt het weer verpest
Op een of andere manier
Doe toch echt mijn stinkende best
Om Goede Kerst te maken hier
Van mij persoonlijk hoeft Kerst niet
Eigenlijk een blij geboortefeest
Het leven geeft me teveel verdriet
Maar positief te blijven werkt het meest
Ik vier nu Kerst voor mij alleen
Met de TV en social media
In bed ligt de ander, slaapt nu overal doorheen
Wat kan het schelen, egoïsme maar ja.....
.... heb een vriend met ergere zorgen
Dan heb ik nog niets te klagen
Altijd pijn, geen rust, dat elke morgen
Moet dat zijn hele leven dragen
Maar ieder voelt zijn eigen pijn
Een kruis gedragen door iedereen
Dus laat ik toch tevreden zijn
Met mijn vrienden door alles heen
De tijd.........
De tijd
tikt langzaam weg
seconde na seconde
net zo lang
tot de tijd voorbij is.
De tijd is tijdloos
De tijd is vormloos
De tijd is kort.
De tijd wordt ruim
voor .........
LUIE TIJD???
Maandag
is Kalmpjes-aan-dag.
Dinsdag
is Kom-ik-begin-'s-dag.
Woensdag
is Zou-ik-het-wel-doen-dag,
Donderdag
is Dit-is-een-bijzondere-dag,
want Vrijdag
is Morgen-weer-vrij-dag
en Zaterdag
is 's Avonds-wordt-het-later-dag
en Zondag
is Eet-je-buikje-rond-dag,
dus Maandag,
tja Maandag,
is dan weer Kalmpjes-aan-dag.
Maar die tijd zal ik niet hebben, want....
Wanneer ik tijd heb,
gebruik ik hem!
Dan heb ik weer geen tijd,
om opnieuw tijd te maken voor: van alles en
Dan heb ik weer geen tijd!
"De zon van de Dag"
Aanvaard elke nieuwe dag als een geschenk
als een gave
en zo mogelijk als een feest!
Sta 's morgens niet te laat op!
Kijk in de spiegel
en lach tegen jezelf
en zeg: 'Goede morgen' tegen jezelf
Dan ben je een beetje geoefend
om het ook tegen anderen te zeggen!
Als je de ingrediënten van de 'zon' kent,
kun je hem zelf maken
even goed als dagelijkse soep:
Neem een grote portie goedheid,
Doe er flink wat geduld in,
geduld met jezelf
geduld met anderen.
Vergeet dat tikkeltje humor niet
om tegenvallers te verteren.
Meng er een behoorlijke dosis werklust in
en giet over alles een gulle lach
en je hebt.....................
De zon van de dag!
Dichten uit gevoel
Dichten uit gevoel; Ik weet wel waarom ik dat doe.
Dat is mijn binnenste gedoe.
Maar ik kan mezelf niet uiten
met een gewoon doel.
Dichten uit gevoel, keer op keer
komt uit een bepaald gevoel van binnen.
Dan uit ik mij tenminste buiten zinnen
Ook al doet dat soms best wel zeer
Dichten uit gevoel;
Het gaat vanzelf, best wel apart.
Misschien was dit wel een goede start
En scheelt dit een heleboel ?
Dichten uit gevoel, een verwerking misschien?
Zo verwerk ik mijn gevoelens soms met plezier
misschien nog niet op de juiste manier.
Maar verbaal uiten is moeilijker voor mij bovendien
Dichten uit gevoel; Het voelt goed.
Waarom zou ik het dan laten?
Heb je dan echt niet in de gaten
dat dit iets echt met en voor mij doet ??!!
"Die" Blik!
Je mag niet kijken met "die" blik
Werd me laatst een keer gezegd.
Maar potverdomme, ik ben ik!
Hoe wordt "die" blik dan uitgelegd?
Wie stelt daarover vreemde vragen
zonder te weten wie ik echt ben?
trekt conclusies uit wat ze zagen
terwijl men geen geschiedenis kent?
Wie denk jezelf wel die je wel bent
om iemand hiermee te belasten
zonder dat je iemand echt kent.
Deze insinuaties heten " laster"!
Kijk eerst eens naar je eigen ik
en hoe verstandig het zou zijn
dat je ziet hoe je zelf kijkt naar "die" blik.
Het zegt namelijk meer over jou dan over mij.
Diepste verlangen
Trappelend van ongeduld, nog even wachten
groei is zichtbaar aan de buitenkant
Niet wetend wat je kunt verwachten
of wat er straks in het wiegje belandt
Zeker is dat Het welkom is
en dat het met liefde wordt omhangen
Jouw geluk ongekend is
Het stilt je diepste verlangen
Een wens staat op Uitkomen
nog even geduld
Het overtreft de stoutste dromen
die het nu al heeft vervuld.
Elegance
Even de weg kwijt
Een mens
Een kleine ster
Een kleine ster stralend
bezien vanaf beneden.
Ik wil jullie laten weten
dat je door die stralen uit te delen
in het donker, onwetend,
een lichtend lichtje bent
speciaal voor ons,
maar ook nog voor zo velen.
Dat lichtje in een moeilijke tijd
is iets dat warmte geeft
je hart verblijdt.
Elke dag
Een gedoetje
Emotie
Een "los" mens
Ergens
Een dubbel gevoel
Een arm om je heen
Echte vriend?
Een andere weg
Eens
Een masker
Ik had een masker opgezet;
een masker met een lach.
Maar zette ik die dan weer af,
kwam er een droef gezicht voor de dag.
Ik had een masker opgezet;
een masker, altijd opgewekt.
Maar achter deze camouflage,
zat een gezicht vol pijn bedekt.
Ik had een masker opgezet;
een masker om me te verbergen.
Mijn ware gezicht wilde ik verstoppen,
alleen ik wist welke kwellingen me tergen.
Maar ik kijk de wereld nu eens aan
en gooi dat masker aan de kant.
Ik deel mijn vreugde en mijn pijn,
want nu pas hou ik langer stand.
Een ware vriend
Wist nooit van zo een goede band,
En dat het met vriendschap kan.
Een vriend, die naar je luistert
wanneer je bent gekluisterd.
Een vriend, die met je praat,
wanneer je bent ontdaan.
Een vriend die aan je denkt
wanneer je je vergeten voelt.
Een vriend die om je vraagt,
wanneer je door de drukte vergaat.
Een vriend die aan je denkt,
door alleen te vragen 'hoe het gaat'?
Een vriend waar je veel mee kan delen,
en altijd op safe kan spelen.
Een vriend die je steunt,
in tijden van moeite en verdriet.
Een vriend, een vriend, een vriend,
Zo moet het zijn, maar zo voelt het niet.
Een zesde zintuig
Ik heb een vriend.
Een vriend die altijd bij me is.
Ik weet niet waar ‘k het aan heb verdiend
Maar is er iets, dan is hij er
Hij voelt het aan, al is hij ver.
Ik heb een vriend.
Een vriend, die over me waakt.
Ik weet niet waar ‘k het aan heb verdiend.
In lief en leed, hij is er altijd.
Je zegt,dat is toch toeval, meid.
Ik heb een vriend,
Een vriend, die me begeleidt
Ik weet niet waar ’k het aan heb verdiend
In voor- en tegenspoed is hij mijn gids
Hij weet precies wat er met me is.
Ik heb een vriend.
Een vriend, die ken ik nu al jaren.
Ik weet nog steeds niet waar ‘k het aan heb verdiend.
Hij brengt me rust in al mijn leed
Ik weet,dat ik dat nooit vergeet.
Eenzaamheid
Wanneer is eenzaamheid geboren,
is er iemand die dat weet?
Wanneer voelt 'n mens zich zo verloren,
dat hij denkt, dat iedereen 'm vergeet?
Eenzaam zijn, is 't ergste wat er is,
te weten dat er niemand op je wacht
we zijn teveel op onzelf gericht,
vergeten soms aan anderen te denken.
Kan geen kwaad toch, om je aandacht
ook aan de "eenzamen" te schenken?
Einde luchtbel
De luchtbel is eindelijk geknapt
en ik ben net op tijd ontsnapt
Aan de schijnwereld waarin ik leefde
en waarin ik zo veel mogelijk doelen nastreefde.
Deze wereld heeft nu echt opgehouden te bestaan
Nu wil en zal ik op eigen benen staan
Het leven valt me best wel zwaar
klinkt misschien gek, maar 't is wel waar
Opnieuw heb ik mijn doelen gesteld,
heb anderen er ook over verteld.
Om er zo zeker van te zijn
dat ik niet terugval in dezelfde lijn.
Eindeloze weg
Wanneer je op een dag
de stap hebt gezet
om eindelijk weer op zoek te gaan
naar wat je écht voelt,
merk je al vlug dat de weg
naar je gevoelens
uiteengevallen is,
in wel honderden kleine stukjes,
want jarenlang
heb je geweigerd
die weg te gebruiken,
omdat het te pijnlijk zou geweest zijn,
te confronterend.
Tijdens je eerste zoektocht
kom je dus al vast te zitten.
Je kan je gevoelens niet meer bereiken.
Je geeft het op
en keert op je stappen terug,
want die opgebroken weg
lijkt je wel eindeloos lang...
Tot iemand je bij de hand neemt,
en je doet stilstaan
bij al die stukjes,
zolang,
tot je inziet dat alle aparte stukjes
ook weer in elkaar passen
en zo weer één geheel kunnen vormen.
Je krijgt weer moed,
en je begint te puzzelen,
stukje voor stukje.
Stilaan krijgt je weg weer vorm;
Sommige gevoelens heb je al opnieuw ontdekt,
maar je bent er nog niet.
De diepste gevoelens liggen nog veraf,
maar samen puzzel je rustig door.
Je ziet een lichtpuntje in de verte,
want elk stukje dat past,
is een stapje dichter naar je doel.
De weg is nog steeds lang,
maar hij is niet meer eindeloos..
Er is er maar één
Er is niemand zoals jij!
Niemand….
kent me zoals jij
en maakt me zo van binnen blij
Niemand….
kon de sleutel vinden
naar mijn ziel en het diepst in mij van binnen.
Niemand….
kon mijn masker kraken
kon mij “innerlijk open” maken
Niemand….
kon de muur doorbreken
is heel m’n leven wel gebleken
Niemand…..
gaf ooit veel om mij
maar toen, ja toen kwam jij
Iemand….
die om mij ging geven
en mijn hele “zijn “ deed leven
Iemand….
houdt nu echt van mij
Niemand….
nee, er is niemand zoals jij!
Dank je wel, dat je mij m’n leven, je vertrouwen, mijn vertrouwen in jou en mijn “zijn “ hebt gegeven.
Foute beslissingen
Ik heb er heel genomen,
dat is een vaststaand feit!
Het is zelfs zover gekomen
een speciaal iemand raakt' ik er door kwijt.
Ze was er altijd wel voor mij
toen ik het moeilijk had.
Ik ging heel ondoordacht aan haar voorbij
toen zij mij nodig had.
"Het is een heel groot misverstand"
probeerde ik te zeggen
't Drong niet door tot haar hart en verstand
Het viel niet uit te leggen.
Wat heb ik haar toch aangedaan
het spijt me zo enorm.
Ze kan zeggen: "Wat heb ik hier aan"?
Ik zeg het niet voor de vorm.
'k Kom graag weer in haar leven binnen
maar men beschermt haar goed.
Weer het vertrouwen winnen
is het eerste wat ik moet.
Want dat is echt compleet geschaad.
Hoe kon ik tot zo'n beslissing komen.
Ze is hier totaal niet bij gebaat
Dat het goed komt kan 'k alleen maar dromen.
Maar misschien na onbepaalde tijden
komt er toch een tweede kans.
Die vraag is duidelijk niet te vermijden,
Misschien maken we ooit voorzichtig.......
......weer een vriendendans?