K_L - Mijn Diepste Ziel

Kijk...

Ken je mij...

Kleurloos

Komt het
Door het ouder worden
Dat ik
Zo krampachtig vasthoud
Aan alles
Wat ik vertrouw

Komt het
Door het ouder worden
Dat ik
Zo veel kwetsbaarder word
Voor alles
Wat ik onthoud

Komt het
Door het ouder worden
Dat ik
Veel emotioneler word
Van alles
Dat in vroegere tijden was

Komt het
Door het ouder worden
Dat hetgeen
Dat vroeger gebeurd is
Dat alles
Terugkomt in je hoofd

Komt het
Door het ouder worden
Dat ik
Me hevig vastklamp
Aan jou
Waar ik zo van hou

Komt het
Door het ouder worden
Dat ik
Milder ben dan vroeger
Dat er eerder
Tranen en emotie zichtbaar zijn

Ja het komt vast
Door het ouder worden
Ik hoor
Het vaker om me heen
Het leven
Eist zijn tol, dat staat vast



Kleine ik....

Klein meisje,
kijkt me angstig aan,
vragend ook een beetje,
hopend op die ene blik
die haar vertelt dat zij er mag zijn.
Ik sluit mijn ogen,
wil haar niet zien,
durf haar niet aan te kijken...
Klein meisje,
slaat haar oogjes neer...

Klein meisje,
steekt haar armpjes uit,
op zoek naar wat genegenheid,
op zoek naar een warme knuffel
die haar de liefde geeft die ze zo nodig heeft.
Ik sla mijn armen over elkaar,
wil haar niet vasthouden,
durf haar niet aan te raken...
Klein meisje,
krimpt in elkaar...

Klein meisje,
huilt in haar hoekje,
schreeuwt om hulp,
hopend op een troostend woord
dat haar verdriet en onmacht kan verminderen.
Ik hou mijn lippen stevig op elkaar,
wil haar niet troosten,
durf haar niet aan te spreken...
Klein meisje,
duikt eenzaam weg in haar donkere hoekje...

Klein meisje,
fluistert me zachtjes iets toe,
wil me iets vertellen,
hopend dat ik haar verhaal geloof,
zodat ze eindelijk erkenning krijgt.
Ik hou mijn handen op mijn oren,
wil niet horen wat ze te vertellen heeft,
durf haar niet te geloven...
Klein meisje,
gedwongen te zwijgen...



Klein meisje


Wat heb je me ontzettend laten schrikken,meisje klein.
Wat kan het leven hard en vreselijk oneerlijk zijn.
Waarom een meisje van 1 jaar,
met zo ongelofelijk veel pijn?

Toch heeft je nu zo zware leven,
vol van duisternis
nog zo veel moois te geven
Wees toch maar blij met het leven zoals het is.

In deze moeilijke tijd van ziekte, geduld en onmacht,
willen mama en papa toch niet huilen,
maar hebben in het donker in de nacht
elkaar om bij te schuilen.

Wees sterk, mama en papa blijf niet in die put
Je zult het zien, het heeft echt nut.
Wees sterk en heb vertrouwen.
Probeer op goede tijden te bouwen.

En lief lief meisje...
Houd samen met mama en papa moed...
Vecht …kindje vecht….!!
Dan komt, hoop ik, toch alles weer goed.

                                     Lief kind                                         

Leugen

Papa, je bent er helaas niet meer!
Maar waarom heb je nagelaten
of nam je werkelijk niet één keer
de kans om eerlijk met me te praten.

Want nu, nu je er niet meer bent
en onverwacht bent heengegaan,
blijkt dat je me nooit hebt erkend.
Waarom heb je dat niet gedaan?

Misschien wilde je me de pijn besparen?
Maar verstoppertje spelen werkt echt niet.
Mijn gedachten komen niet tot bedaren.
En weet je Pap, ‘k heb hiervan zoveel verdriet.

Wettelijk voogd, biologisch vader…
…vager kan het allemaal niet.
Je verklaarde je nooit nader
en vertelde me de waarheid niet.

Het is voor jou niet voor te stellen
te moeten leven met zo’n leugen.
Kans genoeg om ’t te vertellen.
Dit staat gegrift in mijn geheugen.

‘k Weet nu, dat je geen andere keuze had
dan me alleen je naam te geven.
Er werkte iemand tegen op dit pad.
Maar ’t is voorbij, ik heb het je vergeven.

Dus waar j’ ook bent, sta fier rechtop.
Ik kon toch altijd op je bouwen?
Vergeet nooit: ik blijf je pop
en zal altijd van je houwen.



Leven_1


Wat is leven?
Ik weet het niet.
Is het geven?
Ik weet het niet.

Wat is leven?
Genieten zegt men dan!
Is geven
Niet genieten dan?

Nee, voor mij niet meer
Ik voel me alleen
Ik mis warmte, liefde en sfeer,
af en toe een arm om me heen.

Ik verlang
misschien teveel.
Maar ik ben bang
voor heel veel.

Mensen te verliezen….
Ga zo maar door
en te moeten kiezen
‘k zou niet weten waarvoor.

Heb je keuzes in je leven?
Blijkbaar niet.
Bestaat het niet alleen uit geven?
Ik weet het niet.




Leven_2

Wat is leven?
Ik weet het nu
Is het geven?
Ik weet het nu.

Wat is leven?
Genieten zegt men dan.
En geven
is een onderdeel er van!

Ja, voor mij ook weer.
Ik ben niet meer alleen.
Ik heb weer warmte, liefde en sfeer
en af en toe een arm om me heen.

Ik verlangde
misschien te veel.
En ik was bang
Voor heel veel.

Mensen te verliezen …
en ga zo maar door.
Te moeten kiezen
en ik wist niet waarvoor.

Ik heb wel keuzes in m’n leven.
Duidelijk wel.
Het bestaat uit véél meer dan alleen geven
Ik weet het nu wel!   

Licht en warmte

Liefde

La cher dame ••• Nona manis

La femme détendue

Licht...donker

Liefde

Letters

Men ziet vaak op zijn tochten,
door het Nederlandse land,
Raampjes, waar de kaars van liefde helder brandt.
Het doet hem altijd deugd zo’n liefdeskaars te zien.
Komt u de kaars bekend voor?
Kent u die misschien?

Jazeker, zal u zeggen,
Bij mij staat ook zo’n kaars!

En zoals u misschien begrepen had:
Die kaarsjes zijn heel schaars.
Daarom lieve mensen...
onthoud en onthoud het goed
dat u dat kaarsje dag en nacht
uw liefde geven moet.

Wat men u kan bieden in deze tijd van maneschijn
Is veel geluk en liefde en een prettig samenzijn!



Liefde voor …

Ik wil je bedanken voor je liefde,
voor je liefde en nog voor veel meer.
Maar ik kan het je niet zeggen
want dan schieten me woorden te kort.

Ik zou je zomaar willen zoenen.
Gewoon omdat ik me zo voel.
En vandaag de dag kan ik je zeggen
wat ik voor je voel.

De vogels fluiten naar je toe.
De wind die blaast alleen naar jou.
En ik word warm van binnen
omdat ik van je hou.

Mijn hart zal altijd bij jou zijn,
hoe groot de afstand dan ook is.
Ik weet dat je altijd op me wacht
als een trouwe redder in de nacht!



Lieve Cees

Je bent nu van ons weggegaan,
jouw tijd is al gekomen,
een eind aan jouw bestaan.
Een leegte om ons heen
is wat ons nu nog rest.
Wij hielden van jou op onze manier,
zeg maar.... op ons best.

Aanwezigheid in afwezigheid
Een stukje dood, een stukje leven
Voorgoed met ons bestaan verweven
En daarom nooit verleden tijd.

Rust zacht en in vrede
We zullen je nooit vergeten.



Lieve Max

Je was een man met vele petten.
Leefde je leven met al z’n facetten.
Een man, vaak zwaarmoedig en gecompliceerd
Maar dan weer vrolijk, die het leven waardeert.

Je leven leidde je langs moeilijke banen
Een kabbelend beekje, ook sterke orkanen
Een wijs man, stil en gedreven
Probeerde alles te halen uit wat er zat in het leven.

Het maken van kunst in woorden en beelden
Beschreef wat er zoal in jouw diepste ziel speelde
Wie goed naar je luisterde en goed naar je keek
Wist wat je zag als je in de spiegel keek.

Nu ben je er niet meer,bent van ons heengegaan
Hoeft geen pijn meer te hebben; het leed is gedaan
Aan een moeilijke weg is nu een einde gekomen.
Wel hadden we nog graag afscheid genomen.

Ondanks alles, Lieve Max, was je leven ook een feest
Waar ik heel graag deelgenoot van ben geweest.
Daarom hoop ik dat waar je mag zijn.
Ook muziek is en een shaggie en wijn.

Dank je voor je begrip en voor je vriendschap
Wij zetten hier verder onze volgende stap
Dank je voor alles wat je voor ons kon zijn
Je betekende veel voor ons in vreugde en pijn.

Jij hebt nu rust en ik hoop dat je geniet
Maar je laat ons wel achter met heel veel verdriet.
We sluiten het boek van je leven
Gaan verder met het volgende gegeven:

Je zou zeggen: weg met de pijn
Zit niet te simmen en neem een glas wijn
Dat gaan we doen en heffen het glas
We drinken op jou, op wie je was.

Lechajim lieve Max, rust zacht,
je hebt je strijd gestreden.



Lieve Opa

Opa, heb je heel even de tijd?
Ik moet gewoon even wat vertellen,
wil je nog zoveel vragen,
moet gewoon heel wat aan je kwijt.

Ik heb zoveel vragen in mijn hoofd.
Zoveel dat ik het niet meer weet.
Wat m’n leven zo erg verwart,
wat me soms genadeloos verdooft.

Opa, vind ik de liefde van me leven ?
Zal er ook iemand voor mij zijn,
die diep bij mij naar binnen reikt
en die mij de echte liefde kan geven?

Opa, weet jij of papa en mama van me houden?
Of ze echt veel om me geven?
Of leven ze in hun eigen wereldje,
hatelijk,eenzaam en koud?

Opa, waarom heb ik zoveel pijn?
Doe zoveel goeds voor iedereen
heb alles voor sommigen gedaan
waarom hoort het zo te zijn?

Opa, is hij de juiste man?
moet ik voor hem blijven strijden?
Me nog éénmaal blootgeven
en er alles aan doen wat ik kan?

Opa, soms wil ik zo graag opgeven,
denk ik: het heeft toch geen zin.
Zoveel ellende, die ik niet verdien.
Wat is nou de reden van dit leven?!

Kon je me dit alles maar vertellen.
Al zei je het maar in een droom.
Om me even een opstapje te geven
zodat ik al de wonden goed kon maken.

Lieve opa, je was voor mij een wijze man.
Hoop al mijn antwoorden te vinden.
Gewoon weer wat zekerheid in m’n leven,
zodat ik alles weer met een lach aankan.



Lot uit de loterij

Kleine knuistjes,
natte haartjes,
liggend op je buik.
Lieve geluidjes,
het luchtje dat je ruikt.

Voorzichtig strelend,
elkaar zoekend,
het mondje dat naar je hapt.
Oogjes nog dicht,
een voetje dat zachtjes trapt.

Het kleine neusje,
zachte buikje.
Groeide diep in je
tot een prachtig kindje.
Jouw lot uit de loterij!



Litteken

Er zit een litteken op je ziel
Een litteken die open kan gaan.  
Als het door iets wordt vernield.
De broosheid hiervan blijft altijd bestaan

Er gebeuren dingen in je leven
Waardoor een barst kan ontstaan
Die je eens wel weer zult
vergeven
En je denkt weer door te gaan.

Je kunt ze echter nooit vergeten
En dat doet zo vreselijk zeer
Dat schijnt niemand echt te weten.
En verwondt je des te meer

Met heel je hart opnieuw vertrouwen
En komt daarin ook weer een kras
Op niemand kun je dan meer bouwen
En wordt het litteken weer een barst.

Daar moet je dan weer tijd in steken.
Sterker worden en weer positief
Dan wordt de barst weer dat litteken.
En neem je alles weer voor lief.