R_T - Mijn Diepste Ziel

Relativeren

Roddelen

Om het roddelen af te laten leren
moet ik me nu wel tegen iedereen keren
‘k Heb geprobeerd het een beetje op te vangen de laatste tijd
maar denk eraan: ook van déze dingen krijg je spijt

Als je ergens met iemand over praat
gooi je zoiets niet over straat
Gaat niet een beetje alles door vertellen aan een ander persoon
of vind men dat nu soms echt heel gewoon?

Ik krijg daarvan een raar gevoel over iedereen
vind het ook jammer, heel vervelend en gemeen
Ik houd niet van mensen die je niets kan toevertrouwen
op zo iemand kan je echt niet bouwen

Daarom schrijf ik speciaal dit gedicht
als er iets is, zeg het gewoon in mijn gezicht
Dan hoef ik het niet van anderen te horen
en voelt het niet als iemands hart doorboren

Dacht dat men wel iets verstandiger zou worden met de jaren
maar aan die gedachten kan ik beter mijn tijd besparen
Jammer dat men het zelf niet ziet
maar daarom hebben ze ook altijd verdriet

En als je elkaar niet meer kan vertrouwen om iets te bepraten
stel ik zelf maar orde op zaken
Kom bij mij nooit meer roddelen over iets wat men vervelend vindt
want voor mij blijft diegene nu en altijd een heel kleine kind

Altijd heb ik gedacht: het word wel anders, maar niet heus
Vertrouw jezelf, maar nooit meer een ander, dat is nu mijn leus


Samenspel

Staren over het water

Je ogen staren over het water
Een diepe zucht wordt er geslaakt
Van verdriet, van verlichting
Van vrijheid of opluchting?
Denkt aan vroeger, ook aan later

Je ogen staren over het water
Vind de rust waar je naar verlangt
De rust die je zo nodig hebt
Geeft je over aan je gedachten
Over vroeger, ook over later.

Je ogen staren over het water
En je deelt dit samen met mij
Tranen van verdriet, pijn, onmacht
Laat ze gaan, je bent bij mij
Ik zal je troosten, nu, maar ook later

Stil zijn

Stel je voor

Stilte

Stilte
Ik heb niets te zeggen
Stilte
Hoe valt dit uit te leggen
Stilte
Uit respect voor onschuldige mensen
Stilte
Met nog zoveel wensen
Stilte
Werd op een wrede wijze verstoord
Stilte
Teveel is hier toch ieder woord
Stilte
Die door een oorlog slachtoffer zijn
Stilte
Niemand verdrijft ooit deze pijn
Stilte



Soms

Soms .......zit je in een situatie
Waarvan je denkt: hier kom ik niet uit!
Het brengt je dan in een positie
dat je tegen jezelf zegt: wat maakt het uit.

Dan leer je iemand kennen,
van wie je denkt, dat je die eigenlijk al heel lang kent.
Je wisselt samen van gedachten
Luistert en leert dan van elkaar, wie je werkelijk bent.

Soms .......gebeurt er dan iets positiefs
en  je leven verandert plotseling totaal
Het wordt objectief bekeken en al het negatiefs
wordt omgedraaid en zie je alles weer normaal.

Dat alles is mij pas ook overkomen
Er stapt een doorleefd iemand in m'n leven
Ik zie door het bos nu weer de bomen.
Onbetaalbaar is dit gegeven

Dankzij diegene krijg ik weer lucht
en vertrouwen, da's een heel groot goed.
Ik dank voor wat mij is gegeven
Het brengt me rust, het komt weer goed.

Soms .........spreek je je uit, ook over je wensen
En word je geholpen, uit het niets
Er zijn toch ook nog goede mensen
In deze wereld en zie eindelijk weer iets positiefs.

Toen...

Scherven

Kapot gevallen op de grond,
scherven liggen overal.
Harde woorden uit je mond,
ik wist het al!


Lijmen is onmogelijk,
de lijm is op.
Voor mij geen geluk.
Hier houdt het op!

Scherven zijn mijn deel,
stukken emoties.
Net wat teveel,
Nu…… rest er niets!!!

Stilte in mij

Tegenstrijdig .....

Toch maar proberen

Tsunami

Het puin wordt opgeveegd
Alleen het puin dat zichtbaar is,
Maar vele harten zijn geleegd
Door verlies dat er geleden is

Komt men daar ooit over heen?
Nee, nooit zal deze pijn verdwijnen!
Waar moet het met hun toekomst heen?
De pijn zal altijd blijven schrijnen.

Vele levens zijn verloren
Veler toekomst is kapot.
         Wordt er ooit nog hoop geboren?
Is er ergens nog een God?

Tweeling

Sluit je ogen niet voor de waarheid,
maar blijf kijken naar het heden.
Maak je klaar voor de strijd
en vergeet voor even het verleden!

Laat de toekomst een feestje zijn.
Geef de lach het voordeel van de twijfel.
Zing eens wat vaker het tweede refrein,
zeg niet te vroeg, dit is het einde, vaarwel!

Er is nog zoveel om voor te leven,
er is nog zoveel om te doen.
Je kunt aan zo velen nog liefde geven.
Gebruik dus voor 1 keer je fatsoen.

En geef je leven die tweede kans.
Niet alleen jezelf, maar ook een ander.
Lees tussen de regels door,
grijp het met beide handen aan en ga er voor!



Twee-eenheid

In de warme oceaan van de moederschoot
groeit het langzaam groot
tot het sterk genoeg zal zijn,
om zich een weg te banen
naar zijn eerste tranen.

Beschermd door een schild van leer
behoeft het geen eigen verweer,
ver weg van het grote mensenleed
van de wereld nog geen weet.

Twee wezens in perfecte harmonie
- een negenmaandse euforie -